نگاهی ارزیابانه به «تجربه گرایی برساختی» ون فراسن

ون فراسن از زمان نگارش کتاب تصویر علمی واقع گرایی علمی را به باد انتقاد گرفته و تجربه گرایی برساختی خود را به عنوان جانشینی مناسب برای آن ارائه کرده است. او با تمسک به این آموزۀ تجربه گرایی که «تجربه یگانه منبع ما برای شناخت جهان است» هر گونه آگاهی از سطح مشاهده ناپذیر جهان طبیعت را ناممکن اعلام می کند. ون فراسن اعتقاد واقع گرا ها به صدق (تقریبی) نظریه های علمی را فاقد هر گونه مبنای معرفتی می داند و در این مورد فقط باور به کفایت تجربی این نظریه ها را مجاز و معتبر می شمارد. در این مقاله عناصر محوری تجربه گرایی برساختی و نوع تقابل آن با واقع گرایی علمی به بحث، بررسی، و ارزیابی گذاشته می شود. نتیجۀ بررسی های این مقاله حکایت از آن دارد که نکات و استنادات ون فراسن در رد واقع گرایی و دفاع از مواضع خویش فراهم کنندۀ توجیه های لازم و کافی برای جانشین کردن تجربه گرایی برساختی به جای واقع گرایی علمی نیستند